นักวิจัยจาก Center for Bits and Atoms จาก MIT ได้พัฒนาหุ่นยนต์ที่ประกอบร่างเอง ตั้งเป้าสร้างหุ่นยนต์อัตโนมัติที่สร้างสิ่งต่าง ๆ ได้ ตั้งแต่ตัวหุ่นยนต์เอง ไปจนถึงสิ่งที่มีขนาดใหญ่กว่าอย่างรถยนต์ ตึก หรือหุ่นยนต์ที่มีขนาดใหญ่ขึ้น
การประกอบร่างของหุ่นยนต์อาศัยศูนย์กลางของระบบที่เป็นว็อกเซล (Voxel ซึ่งมาจากคำศัพท์ของคอมพิวเตอร์กราฟิก) ที่บรรจุพลังงานและข้อมูลที่แชร์กันระหว่างชิ้นส่วนได้ โดยชิ้นส่วนเหล่านี้เป็นส่วนประกอบพื้นฐานของหุ่นยนต์ โดยนำว็อกเซลมาต่อเข้ากันก่อนที่จะประกอบส่วนต่อไป ซึ่งสามารถรับน้ำหนักได้ อีกทั้งยังทำงานต่าง ๆ เช่น ยกของ เคลื่อนย้ายสิ่งของได้ด้วย
วิธีการใช้หุ่นยนต์ประกอบร่างด้วยตัวเองนั้นถือว่าท้าทายการสร้างแบบดั้งเดิมที่ต้องใช้เครื่องจักรขนาดใหญ่มาสร้างหุ่นยนต์ ซึ่งวิธีดังกล่าวสามารถนำมาใช้กับโครงสร้างพื้นฐานถาวรที่ต้องลงทุนเป็นจำนวนมากได้
การพัฒนาอัลกอริธึมของหุ่นยนต์นี้ก็นับว่าเป็นอีกหนึ่งอุปสรรคที่ทีมวิจัยต้องเผชิญ เพราะหุ่นยนต์ต้องรู้ว่าจะสร้างส่วนไหน อย่างไร เริ่มที่ตรงไหน และต้องเคลื่อนไหวอย่างไรเพื่อที่จะไม่ชนกันระหว่างกระบวนการประกอบร่าง ดังนั้น จึงต้องอาศัยระบบไฟฟ้าเชิงโครงสร้างที่ใช้ส่งพลังงานและข้อมูลพร้อมกับแรงด้วย
อีกเรื่องหนึ่งที่นักวิจัยกำลังปรับปรุงแก้ไขคือเรื่องของฮาร์ดแวร์ ซึ่งทีมกำลังพยายามสร้างข้อต่อที่แข็งแรงขึ้นเพื่อให้ว็อกเซลประกอบยึดเข้าด้วยกันได้อย่างมั่นคงมากขึ้น
ทีมวิจัย MIT เผยว่า หุ่นยนต์นี้จะช่วยประหยัดเวลาในการสร้างหุ่นยนต์ต้นแบบ เช่นเดียวกับเทคโนโลยีที่เราใช้พิมพ์บ้านสามมิติที่มีอยู่ในท้องตลาด และคาดว่าในอนาคตอาจนำไปสร้างโครงสร้างสำหรับป้องกันการกัดเซาะตามชายฝั่งและระดับน้ำทะเลสูงได้
โปรเจกต์นี้ได้รับการสนับสนุนทั้งจาก NASA และ หน่วยงานวิจัยและพัฒนากองทัพสหรัฐฯ (U.S. Army Research Laboratory) จึงคาดว่า แนวคิดหุ่นยนต์ดังกล่าวน่าจะได้รับการต่อยอดจนเกิดเป็นการประยุกต์ใช้จริงในหลากหลายแขนงด้วย แม้ว่าจะยังต้องพัฒนาไปอีกหลายปี
อ่านเปเปอร์ที่เผยแพร่บนวารสาร Nature ได้ที่ https://www.nature.com/articles/s44172-022-00034-3